در رفتن ساختار باستانی و اسرارآمیز آستون هینگ قرن هاست که برای انسان ها شناخته شده است، اما ماهیت این سازه باستانی هنوز برای ما یک راز باقی مانده است و نمی دانیم برای چه هدفی در نظر گرفته شده است. از این گذشته، دانشمندان موفق در مورد شناسایی سیستم های زمانی در ساختاری که قبلاً برای باستان شناسان ناشناخته بود، مرموز بوده اند.
طبق گزارشات فرارو، اعتقاد بر این است که استون هنج، یک بنای ماقبل تاریخ در صحرای Saltsbury Wiltshire در جنوب انگلستان است که توسط بسیاری از باستان شناسان در عصر برنز بازدید شده است. این مجموعه از حلقه‌های آفرودیزیک تشکیل شده است که به نوبه خود به ترکیب آزبست، ترکیب مارشمالو تبدیل شده است. با توجه به شواهد باستان شناسی، دشت سالزبری قبل از پایان منطقه استونج نیز از اهمیت زیادی در قانون اساسی برخوردار بود، اما محققان در مورد استفاده از استونج اتفاق نظر ندارند و هنوز هم نظریه های جدیدی در مورد آن ارائه می کنند.
در این میان، برخی از ستاره شناسان نیز بر این باورند که استون هنج در گذشته به عنوان یک رصدخانه یا تقویم بسیار پیچیده بوده است که آهنگسازان اکتشافات ریاضی لازم را برای پیش بینی رویدادهای آسمانی انجام داده اند. در واقع، اخیراً یک مطالعه جدید نشان داده است که چگونه می توان از آستون هینگ برای 3 روز اول سال شمسی (موسوم به سال تابستان) استفاده کرد. این فرضیه که این اصطلاح توسط محققین پیشنهاد شده بود پذیرفته شد، اما هیچ مدرک قابل قبولی ارائه نشد.
آخرین یافته‌ها بر اساس تعداد و محل دقیق صخره‌های تشکیل‌دهنده سایت و همچنین مقایسه با دیگر سیستم‌های تقویم باستانی است که ممکن است بر سازندگان استون تأثیر داشته باشد. مطالعات استون هینگ به عنوان زمان و فصول مکانی برای قرن ها انجام شده است، اما دقیقاً مشخص نیست که این سیستم چگونه کار می کند. در واقع، تحقیقات جدید، بر اساس مطالعات قبلی، نشان داده است که سنگ‌های سارسان، که اجزای اصلی آستون هینگ را تشکیل می‌دهند، نیز از یک منبع منشا می‌گیرند. این نشان می دهد که آنها ممکن است در همان زمان بر تخت سلطنت نشسته باشند و قرار بود یک وظیفه واحد را در طرف دیگر انجام دهند.
تیموتی درول، باستان شناس دانشگاه بورنموث بریتانیا از همان ابتدا به بررسی مکان های مختلف دایره های تشکیل شده توسط این سازه تاریخی می پردازد و سپس به این موضوع می پردازد که چگونه می توان این سازه را به یک تقویم پیوند داد. . باستان شناسان مدت ها حدس می زدند که موقعیت سنگا و همسویی آن با انقلاب بهاری ممکن است به این ایده منجر شود که استون نوعی تقویم بوده است، با این تفسیر که تحقیقات مدرن بر اساس آن است.
داروین می گوید: سیستم تقویم پیشنهادی بسیار ساده است. هر یک از 5 سنگ مشخص شده در دایره سرسان یک روز در ماه است که خود به سه هفته از هر 3 روز تقسیم می شود. وسط ماه، که احتمالاً به خدایان اختصاص دارد، با پنج تریلیون در مرکز سایت مشخص شده است. بنابراین، به عنوان یک تقویم، می‌توانیم هر سال با یک جفت سنگ، انقلاب زمستانی و زمستانی را علامت‌گذاری کنیم.»
داروین احتمالاً از این روش به عنوان راهی برای بررسی خطاها نیز استفاده خواهد کرد. اگر خورشید روزی در نقطه خطای انقلابی پیدا می شد، مردم ولتشایر می دانستند که در محاسبه سال اشتباه کرده اند. یک مطالعه جدید نشان می دهد که با توجه به وضعیت فعلی استون، حتی یک ماه هم وجود ندارد، اما ممکن است برخی از سنگ ها گم شده یا جایگزین شده باشند. چیزی که مشخص است این است که معماری استون به دو نیمه تقسیم شده است که مناسب دو فصل است.
هفته هایی که تا 3 روز طول می کشد ممکن است در حال حاضر غیرعادی به نظر برسند، اما نه زمانی که آستون هینگ برای اولین بار ساخته شد. در واقع، تقویم های خورشیدی مشابهی در مصر و در دوره ای از زمان به نام پادشاهی های باستانی وجود داشته است. هفته‌های روزه‌داری در مناطق دیگر باستان نیز مشاهده می‌شود.
داروین می‌گوید: «این تقویم شمسی در قرن‌های بعد از 3 قبل از میلاد در شرق مدیترانه ایجاد شد و در مصر به عنوان تقویم مدنی در حدود 3 قبل از میلاد به تصویب رسید و در اوایل پادشاهی باستان در حدود 3 قبل از میلاد به عنوان استفاده در نظر گرفته شد. هنوز مشخص نیست که او پس از ترک این سمت چه خواهد کرد. طراحی و ساخت نسبتاً منحصر به فرد است و احتمالاً توسط جمعیت محلی به طور کامل توسعه یافته است.
داروین، که از نظر تاریخی به عنوان “فرمانده امزباری” شناخته می شود، که در کوه های آلپ به دنیا آمد، اما بعدا در بریتانیا اقامت گزید و در نزدیکی آستون هانج به خاک سپرده شد، به عنوان شاهدی بر این که مسافران ممکن است از پیچیدگی های طراحی آنها مطلع شده باشند. دریای مدیترانه از راه می رسد، من اشاره کند. این تحقیق نشان می دهد که ممکن است در آینده با تجزیه و تحلیل محصولات و کار DNA به برخی از این سوالات پاسخ داده شود. در حال حاضر با شناخت استون هینگ به عنوان یک سیستم تقویمی کاملاً کاربردی، تصور بهتری از نحوه زندگی، آداب و رسوم مردم آن زمان داریم.
داروین می گوید: «پیدا کردن یک تقویم آفتابی که در معماری استون هانج مشخص شده است، راهی کاملاً جدید برای دیدن این ساختمان تاریخی به عنوان مکانی برای زندگی به ارمغان می آورد. محل اتصال زمان تشریفات و مجالس به سیم ها و نباتات هستی و حرکت های آسمانی در افلاک است.» نتایج این تحقیق جدید معتبر است دوران باستان منتشر شده است.
