در رفتن مبارزه با ویروس کرونا، اگرچه با واکسن‌های محدود، نتایج محدودی داشته است، اما انسان‌ها هنوز قادر به توقف آن نیستند. با این حال، دانشمندان در گذشته نه چندان دور توانسته‌اند ویروس را در یک محیط آزمایشی شناسایی کنند و پس از بررسی آن متوجه شدند که ویروس کرونا با بررسی مکانیسم‌های خاصی که در بدن وجود دارد، می‌تواند خود را از سیستم ایمنی بدن پنهان کند. نخاع.
طبق گزارشات فرارو، اگر واقعاً می خواهید بدانید که یک ماشین چگونه کار می کند، باید آن را شروع کنید. چرخ باید چرخانده می شد، با پیچ و مهره تعویض می شد، موشکافی می شد، خراش می خورد و خراش می خورد تا در نهایت مکانیسم عمل برای دستگاه آشنا شود. اما اگر این دستگاه به عنوان یک ویروس کش در نظر گرفته شود، نمی توانید ساختار مولکولی آن را تا این حد حفظ کنید. اما محققان در نهایت با ایجاد نسخه های مینیمالیستی از میکروب های خطرناک این مشکل را حل کردند.
با استفاده از این روش برای درک پاتوژن SARS-CoV-2 مسئول ویروس کرونا ویروس، این سند نشانه شگفت‌انگیزی را ارائه می‌کند که نشان می‌دهد ویروس‌زایی اضافی ویروس می‌تواند کلید معمایی کلیدی باشد که به ما امکان می‌دهد با آن راحت‌تر باشیم. شود.
در این مطالعه جدید، محققان آلمانی و بریتانیایی نسخه‌هایی از “Lite” SARS-CoV-2 را برای تجزیه و تحلیل مایع آمنیوتیک در شرایط آزمایشگاهی خود ارائه کردند. این ذرات که به عنوان «انواع حداقل مصنوعی» توصیف می‌شوند، از مجلاتی تشکیل شده‌اند که از ابتدا به‌عنوان یک عامل عفونی منفرد بدون توانایی عملکرد به‌عنوان ویژگی‌های کلیدی ویروس ایجاد شده‌اند.
اسکار استفر، زیست شناس سابق مؤسسه علوم پزشکی ماکس پلانک، که در حال حاضر در دانشگاه آکسفورد کار می کند، می گوید: “برای ما، حتی مهم تر از آن، این است که بتوانیم این ویروس های مصنوعی را از ابتدا بسازیم تا بتوانیم آنها را بسازیم. ساختار بیایید طراحی کنیم این امکان را برای ما فراهم می کند تا یک مطالعه بسیار سیستماتیک و گام به گام در مورد مکانیسم های ویروسی متفاوت انجام دهیم.” اولین مکانیزمی که توجه تیم را به آنها جلب کرد، باکرگی اضافی (که به عنوان تاج نیز شناخته می شود) بود که ویروس از روی جلد حذف شد.
از زمان شیوع بیماری در سال‌های اولیه جهان، متخصصان ویروس در صحنه شیوع این بیماری به خطرات چگونگی کمک این اقدامات به زنده ماندن و تکثیر پاتوژن‌ها به خودی خود رسیده‌اند. مشخص شده است که پروتئین هایی که به جنین کمک می کنند به کوچک شدن ویروس کمک کرده و از کوچک شدن آن جلوگیری می کنند.
در همین حال، ویروس‌های اضافی، مانند ویروس‌ها، به عنوان کلید نوعی قفل سلولی به نام ACE2 عمل می‌کنند که بافت‌ها را فریب می‌دهد تا اجازه ورود ویروس را بدهند. با این حال، پروتئین ها همچنین دارای یک شناسه منحصر به فرد برای آنتی بادی هایی هستند که به آنها می چسبند و باعث تصفیه می شوند. دانشمندان در واقع واکسن هایی را بر اساس همین ویژگی ها تولید می کنند تا سیستم های امنیتی ساده و غیر عفونی را با مفهوم ساختار مقاوم اشتباه بگیرند و شکل فیزیکی آنها را برای یک عفونت واقعی آماده کنند.
به گفته وی، کروناویروس در این مدت متوجه یکی دو مورد شده است که به او کمک می کند تا بر این موانع غلبه کند. محققان بر روی سنتز مولکول های ایمنی، به ویژه اسیدهای چرب با کمک ویروس های ویروسی برای ایجاد التهاب تمرکز کرده اند. تحقیقات قبلی همچنین نشان داده است که فعالیت ویروس کرونا با مولکول های سرکوب کننده سیستم ایمنی مرتبط است.
با توجه به اینکه این منطقه در برابر تغییرات بسیار مقاوم بوده است، منصفانه است که فرض کنیم ساختار باید برای بقای ویروس بسیار مهم باشد و این راز هنوز کشف نشده است. محققان دریافته‌اند که می‌توان از اسفنکتر برای اصلاح ساختار مولکولی سیستم ایمنی استفاده کرد و به طور موثر خود را از بین برد.
این نفوذ سلول های مجاور را بسیار سخت تر می کند، اما در حالی که در محفظه وجود دارد، جذب آنتی بادی برای ویروس نیز دشوارتر می شود. استافر گفت: «در واقع، پس از اتصال با اسیدهای چرب، ویروس برای سیستم ایمنی کمتر قابل مشاهده می شود. این مکانیسم می تواند برای جلوگیری از شناسایی ویروس توسط میزبان و تقویت پاسخ ایمنی برای طولانی شدن مدت و افزایش عفونت کلی استفاده شود.
این چشم انداز جدید نسبت به ویروسی که ما را نیز شگفت زده می کند، محتاط است و نشان می دهد که چگونه مدل های مصنوعی مانند این می توانند تأثیر طولانی مدت ما را بر پاتوژن ها در سراسر جهان محدود کنند. نتایج این تحقیق در نشریه ارتباطات طبیعت منتشر شده است.
منبع: Sciencealert
ترجمه: مصطفی جرفی-فرارو
