رابرت ردفورد در فیلم جنایی کلاسیک دهه 1970 بازی کرد. نیش، قبل از اینکه پارامونت پیکچرز او را در نقش یک مافیوز ایتالیایی-آمریکایی در نظر بگیرد پدر خوانده.
مجموعه Silver Screen / Getty Images
مخفی کردن عنوان
تغییر عنوان
مجموعه Silver Screen / Getty Images
رابرت ردفورد در فیلم جنایی کلاسیک دهه 1970 بازی کرد. نیش، قبل از اینکه پارامونت پیکچرز او را در نقش یک مافیوز ایتالیایی-آمریکایی در نظر بگیرد پدر خوانده.
مجموعه Silver Screen / Getty Images
امروز غیرممکن است که بتوان بازیگر دیگری را در نقش دون ویتو کورلئونه تصور کرد. اما مارلون براندو از نظر کت و شلوارهای پارامونت پیکچر به عنوان یک دیوای شسته و رفته و خوش خلق دیده می شد.
مارک سیل، نویسنده کتاب می‌گوید: «آنها کسی را می‌خواستند جز براندو». تفنگ را بگذارید، کانولی را بردارید: داستان حماسی ساخت پدرخوانده. در واقع، او می گوید، مدیران استودیو عمیقاً با کل بازیگرانی که توسط کارگردان فرانسیس فورد کاپولا انتخاب شده بود مخالف بودند. “آنها ارنست بورگنین یا کارلو پونتی، شوهر سوفیا لورن را می خواستند. دنی توماس می خواست این پروژه را از پارامونت بخرد و خودش در آن بازی کند.”
شاید تصور کردن ارنست بورگنین که در اینجا در سال 1957 در تصویر دون کورلئونه در این فیلم به تصویر کشیده شد، چندان سخت نباشد. پدر خوانده.
AW Cox / Getty Images
مخفی کردن عنوان
تغییر عنوان
AW Cox / Getty Images
شاید تصور کردن ارنست بورگنین که در اینجا در سال 1957 در تصویر دون کورلئونه در این فیلم به تصویر کشیده شد، چندان سخت نباشد. پدر خوانده.
AW Cox / Getty Images
نام‌های دیگری که برای ایفای نقش پدرخوانده در اطراف شناور بودند، از چارلز برونسون گرفته تا برت لنکستر و اورسن ولز، که سعی کردند ماریو پوزو را متقاعد کنند که برای این نقش عالی است، بودند. “نویسنده از پدر خوانده سیل می‌افزاید: «تو تنها بازیگری هستی که می‌توانی این نقش را با شدت آرامی که سزاوار یا لازم است بازی کنی.»
تصور اورسون ولز، نویسنده ای که کارگردانی کرده، هنوز هم جالب است همشهری کین در سن 25 سالگی، در حال ارتعاش پدر خواندهبا کاپولا، که در زمان شروع فیلمبرداری 29 ساله بود. کاپولا در کارگردانی آل پاچینو و دایان کیتون در اولین نقش‌های اصلی فیلم آنها و همچنین بازیگران مشهورتر رابرت دووال و جیمز کان (که در ابتدا توسط پارامونت برای مایکل کورلئونه مورد توجه قرار گرفت) مرده بود.
سیل در طول تحقیقات خود لیست اصلی بازیگران استودیو را پیدا کرد. نامزدهای بالقوه مایکل شامل ستارگان اقتصادی دوران، از جمله داستین هافمن، رابرت ردفورد، وارن بیتی، رایان اونیل و جک نیکلسون بودند. سیل می گوید: «مارتین شین مورد توجه قرار گرفت. “فرانک لانگلا. هیچ کس آل پاچینو را نمی خواست، به جز کاپولا. کاپولا می گفت هر بار که به آن صحنه ها در سیسیل فکر می کرد، چهره آل پاچینو را در ذهنش می دید.”
اما در آن زمان، پاچینو در درجه اول به عنوان یک بازیگر تئاتر نیویورک شناخته می شد. استودیو فکر می‌کرد که او خیلی مبهم بود و در 5:6 اینچ، خیلی کوتاه‌تر از دایان کیتون، که در نهایت نقش عشقش را بازی کرد، کی بود. دانر و میشل فیلیپس در عوض.)
سیل توضیح می‌دهد: «این داغ‌ترین فیلم روز خود بود، اگرچه پارامونت در ابتدا این سنگ محک را نمی‌شناخت – و هیچ‌کس هم انتظار نداشت که باشد. “اما در همان زمان، بسیاری از مردم می خواستند همه این نقش ها را بازی کنند، زیرا رمان ماریو پوزو در حال صعود به فهرست پرفروش ها بود.”
از جهاتی، سیل اضافه می کند که رمان ستاره واقعی بود. اما این مانع از آن نشد که پارامونت حدود 400000 دلار برای تست‌های نمایشگر در نیویورک و لس آنجلس هزینه کند تا ببیند چه کسی برای این نقش‌ها بهترین است – حتی اگر استودیو در نهایت به گزینه‌های اصلی کاپولا بازگشت. به قیمت چهار ساندویچ گوشت گاو ذرت، که جیمز کان یک بار کرک کرد، پارامونت می‌توانست از همان ابتدا فیلم خود را به خوبی بازی کند.
